الهی
      باز کن در که گدای سحرت برگشته
      عبد عصیان زده و در به درت برگشته
      بنده ی بی خرد و خیره سرت برگشته
      سفره را چیدی و دیدم نظرت برگشته
      اصلا انگار نه انگار گنه کارم من
      به تو اندازه ی یک عمر بدهکارم من
      گرچه آلوده ام و خار ولی برگشتم
      طبق آن فطرت پاک ازلی برگشتم
      دیدم از غیر درت بی محلی، برگشتم
      دستِ پر هستم و با نام علی برگشتم
      از عقوبات من غم زده تعجیل بگیر
      عبد آلوده پشیمان شده تحویل بگیر