💗اکسیر محبت

▪️«یکی از دوستان که الان در آلمان زندگی می‌کند و در دوره‌ای که شهید بهشتی در آلمان تشریف داشتند با ایشان ارتباط نزدیک داشت برای من تعریف می‌کرد از دلایل توفیق شهید بهشتی در آلمان این بود که خیلی خوش مجلس و گشاده‌رو بود و با همه و به خصوص کسانی که خیلی کشش مذهبی نداشتند با روی باز برخورد می‌کرد و به همین دلیل بعضی از آنها جذب آقای بهشتی شدند ایشان حتی با خارجی‌هایی که نسبت به مسائل مذهبی پای‌بندی خاصی نداشتند ولی به مسجد هامبورگ رفت و آمد می‌کردند خیلی خوش برخورد بود تا رابطه آنها با مسجد قطع نشود.» 🔖( بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار روحانیان و مبلغان در آستانه ماه محرم 1384/5/11).
🔍

🌸🌼 چرا فرازهای اذان تکرار می شود؟

🍃 امام رضا علیه السلام می فرمایند:
علت دو بار گفتن فراز های اذان آن است که در گوش شنوندگان تکرار شود (که تکرار سبب رسوخ ذکر می شود) و اینکه اگر بار اوّل را نشنیدند مرتبه دوّم را بشنوند…

🍃 و علت اینکه تکبیر در اوّل اذان چهار مرتبه گفته مى‏شود آن است که در آغاز اذان چون قبلش کلامى که مستمع را آگاه کند نمى‏باشد غالباً در حال‏ غفلت‏ شنوندگان‏ شروع‏ مى‏شود لذا دو تکبیر اوّل و دوّم را به منظور آگاه سازی شنوندگان مى‏گویند تا براى شنیدن جملات بعدى آمادگى پیدا نمایند.


#نکته_اخلاقی
انسان بودن زیاد سخت نیست،
کافیست مهربانی کنی…….
زبانت که نیش نداشته باشد
و کسی را نرنجاند ، همین انسانیت است.

🔴 چه کارهایی باعث حسرت و پشیمانی در قیامت خواهدشد؟

✍ستودن عدالت و عمل نکردن به آن: امام صادق(ع) فرمود: پرحسرت‌ترین مردم در قیامت کسى است که عدالتى را ستوده و خود بر خلاف آن عمل نموده است؛ (زیرا در قیامت می‌بیند شنوندگان سخن او سعادت‌مند گشته، ولى خودش بدبخت و گرفتار است).

🔴پیروى از هواى نفس و شهوات جسمانى
لذت‌های شهوانی و مادی همه گذرا و از بین رفتنی هستند و در روز قیامت که روز حساب است، نتیجه‌ای جز حسرت و ندامت در پی ندارند.

✍ مجلسی که بدون یاد خدا به پایان برسد: هیچ مجلسى نباشد که در آن نیکان و بدکاران گرد هم اجتماع کنند که بى‌یاد خداى عز و جل از آن برخیزند، مگر این‌که در روز قیامت براى آنها مایه حسرت و افسوس باشد.

🔴جلسه‌ای که بدون ذکر خدا، پیامبر و اهل بیت تمام شود: امام صادق(ع) فرمود: کسانی که در جلسه‌ای جمع شوند و در آن جلسه نام خدا، پیامبر و آل او را نبرند، باعث حسرت در قیامت خواهد شد.

📙منابع: کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 2، ص 299


تقدیم به اقا