حسنا

⭕️ عذر خائنان دوران جنگ ایران و عراق پذیرفتنی نیست
? حضرت آیت الله سبحانی در جلسه تفسیر قرآن:
هم اکنون مشاهده می کنیم که گاهی برخی از کسانی که در دوران جنگ به ایران صدمه زدند، عذرخواهی می کنند، اما عذرشان پذیرفته نیست.
این عذرخواهی، نوعی حیله و پوشش برای کارهای نادرستشان است و در دل خودشان از کارهایی که علیه جمهوری اسلامی انجام داده اند، رضایت دارند.

#خط_قرمز_وجود_ندارد ❌

دقت کردید چند وقته رسیدگی به مفاسد اقتصادی شدت گرفته…!

بیخود نبود از اومدنش انقدر میترسیدن… ?
#آیت_الله_رئیسی

? یک پشت پا به خودت بزن

شناگرها را دیده‌اید که وقتی به دیوارۀ‌ استخر می‌رسند پایشان را به آن می‌کوبند تا شتاب گرفته و چند متر به جلو بروند؟

این پا که به دیوارۀ استخر می‌کوبند، در واقع همان کفر به طاغوت است. با همین پا زدن،‌ چند متری به انتهای استخر نزدیک می‌شوند و استفاده از دست و پایشان برای پیشروی هم در واقع همان ایمان بالله خواهد بود.

اما نکته اینجاست که آن لگد و پا کوبیدن اولی است که ایشان را کمک می‌کند.

انسان باید یک تکانی به خودش بدهد تا از خودش بدش بیاید.
در این صورت است که خیلی شنا کرده.

بیش از اینکه از دستش شنا ساخته باشد از پایش ساخته است.

انسان باید یک پشت پایی به خودش بزند تا جلو برود.

? آیت الله حائری شیرازی رحمت الله علیه

‌ ? به مناسبت مولود مسعود حضرت #مجتبی علیه‌السلام، مختصری از اوضاع و احوال آن بزرگوار که در مسیر #امتحان بوده را متذکر می‌شویم.

آن بزرگوار در دو مسئله، امتیاز مخصوصی دارد:
1) دوره‌ی #امتحان سختی که برای آن حضرت و یاران و خانواده او پیش‌آمد کرد.
2) مسئله‌ی #کرامت و گذشت، که بسیار مطالب عجیبی نشان دادند.
حالا حضرت مجتبی علیه‌السلام در یک زمانی قرار گرفت که امتحانات سختی پیش‌آمد کرد.
«جاءَ بَعضُ الأعراب»؛ یک کسی از اعراب و بیابانی‌ها وارد شد و از ایشان هنوز چیزی نخواسته بود، حضرت دستور داد که 20 هزار درهم به او بدهند!.
اعرابی گفت: آقا خب فرصت می‌دادی من عرض حاجتم را بکنم و شما را یک مقداری #مدح و #ثنا بکنم و #ادب را رعایت کنم!. هنوز فرصت ندادی تا رسیدم به خدمت‌تان، دستور پرداخت صادر کردید!.
بعد حضرت نوشته‌اند که دو بیت شعر عربی که زبان آن‌وقت بود در پاسخ این مرد بیان کرد:
«نَحنُ اُناسٌ نَوالُنا خَضِلُ»
این‌که می‌گویند؛ امام #حسن مجتبی، #کریم اهل‌بیت است، مال این‌جور چیزهاست!
ما یک طایفه و قوم و گروه خاصی هستیم و از جهت اعطا و بخشش، ما بخشش که داریم؛ آن بخششی است که بچسبد به طرف و گوارایش باشد را داریم!.
«یَرتَعُ فیهِ الرَّجاءَ و الأملُ»
جوری ما بخشش می‌کنیم که #امید مردمان #مستضعف جلب بشود به بخشش‌های ما.
«تجودُ قَبلَ السّؤال أنفُسُنا»
قبل از این‌که این‌ها چیزی از ما بخواهند، ما جود باید بکنیم!
«خَوفاً علی ماءِ وجهِ مَن یَسلُ»
از #ترس این‌که شخص #آبرویش در حضور ما از دست برود. همین‌که بگذاریم #حاجت بخواهد، این خودش یک تحقیری از اوست!. فرصتی داریم، آمده پیش ما و لابدّ کاری دارد؛ موجودی هر چه هست، می‌دهیم خدمتش و بعد حرفش را بزند که با این کار جلوگیری کردیم از این‌که یک ناراحتی پیدا بکند.
«لو علم البحر فضل نائلنا
*
لغاض من بعد فیضه خجل»
ما یک کاری می‌کنیم در بیان نشان دادن #لطف الهی -که ما نماینده‌اش هستیم- که اگر دریا بفهمد، از آن کار ما خجالت بکشد!. چرا؟ برای آن‌که ما نماینده‌ی #اخلاق خدای جهان می‌خواهیم باشیم.
#بشر نمایندگی پیدا می‌کند در بیان اخلاق خداوند. همان‌طوری‌که #قرآن نمایندگی پیدا کرده در بیان و تحریر و نوشتاری اخلاق خداوند. این دوتا معرِّف خداوند هستند.
85٫7٫17
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی

✨﷽✨

✅ دنیا زندان مؤمن بهشت کافر

✍ روزى امام حسن مجتبى علیه السلام پس از شستشو، لباسهاى نو و پاکیزه اى پوشید و عطر زد. در کمال عظمت و وقار از منزل خارج شد. به طورى که سیماى جذابش هر بیننده را به خود متوجه مى ساخت، در حالى که گروهى از یاران و غلامان آن حضرت در اطرافش بودند.از کوچه هاى مدینه مى گذشت ، ناگاه با پیرمرد یهودى که فقر او را از پاى در آورده و پوست به استخوانش چسبیده، تابش خورشید چهره اش را سوزانده بود. مشک آبى به دوش داشت و ناتوانى اجازه راه رفتن به او نمى داد، فقر و نیازمندى شربت مرگ را در گامش گوارا نموده بود، حالش هر بیننده را دگرگون مى ساخت، حضرت را در آن جلال و جمال که دید گفت:

خواهش مى کنم لحظه اى بایست و سخنم را بشنو! امام علیه السلام ایستاد. یهودى: یابن رسول الله ! انصاف بده ! امام: در چه چیز؟ یهودی: جدت رسول خدا مى فرماید: دنیا زندان مؤمن و بهشت کافر است. اکنون مى بینم که دنیا براى شما که در ناز و نعمت به سر مى برى، بهشت است و براى من که در عذاب و شکنجه زندگى مى کنم، جهنم است . و حال آن که تو مؤمن و من کافر هستم.

امام فرمود: اى پیرمرد! اگر پرده از مقابل چشمانت برداشته شود و ببینى خداوند در بهشت چه نعمتهایى براى من و براى همه مؤمنان آفریده، مى فهمى که دنیا با این همه خوشى و آسایش براى من زندان است، و نیز اگر ببینى خداوند چه عذاب و شکنجه هایى براى تو و براى تمام کافران مهیّا کرده، تصدیق مى کنى که دنیا با این همه فقر و پریشانى برایت بهشت وسیع است. پس این است معناى سخن پیامبر صلى الله علیه و آله که فرمود: دنیا زندان مؤمن و بهشت کافر است.

? بحارالانوار ج 43، ص 346 به نقل از کتاب داستان های بحارالانوار