? از نام‌گذاری تا ازدواج
از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نقل شده است که فرمودند:
«مِنْ حَقِ الْوَلَدِ عَلَى وَالِدِهِ ثَلَاثَةٌ؛ یُحَسِّنُ اسْمَهُ وَ یُعَلِّمُهُ الْکِتَابَةَ وَ یُزَوِّجُهُ إِذَا بَلَغَ.»
روضة‌الواعظین‌، ج2، ص369.
? «از حقوق فرزند بر گردن پدرش، سه چیز است:
? نامی زیبا بر او بگذارد
? نوشتن را به او بیاموزد
? و هروقت بالغ شد (1)، او را به ازدواج درآورد.»(2)
(1) بلوغ؛ یعنی «کاملاً رسیدن به چیزی» و در این عبارت یعنی آمادگی کامل برای ازدواج.
(2) متأسفانه بسیاری از والدین در قبال این حق اساسی فرزندانشان کوتاهی می‌کنند. این کوتاهی در دو مرحله صورت می‌پذیرد:
- هم در مرحله بلوغ؛ یعنی وقتی فرزند به سن ازدواج رسید، کوتاهی می‌کنند و به بهانه‌های مختلف، شرایط ازدواج او را فراهم نمی‌کنند.
- و هم در مرحله پیش از بلوغ؛ یعنی پیش از آن‌که فرزند به سن بلوغ برسد، او را آماده ازدواج نمی‌کنند. به‌همین‌خاطر است که در جامعه با دختران و پسرانی مواجهیم که سنشان روز به روز بیشتر می‌شود، اما نه آمادگیِ تحمل بارهای زندگی مشترک را دارند و نه تمایلی به پذیرش این مسؤولیت.
بنابراین شایسته است:
? والدین با سپردن مسؤولیت‌های مختلف؛ مثل مسؤولیت نگهداری و مدیریت برادرها و خواهرهای کوچک‌تر و انجام بعضی کارهای خانه، شانه‌های فرزندانشان را برای تحمل بار زندگی آماده کنند.
? یا خودشان یا از طریق واسطه، دانستنی‌ها و مهارت‌های لازم برای همسرداری را به آن‌ها بیاموزند. البته این مهارت‌ها در وهله اول با مشاهده رفتار والدین به فرزندان منتقل می‌شود.
? آنان را به لحاظ ذهنی برای «ازدواج در اولین فرصت» آماده نمایند.
? هنگام برنامه‌ریزی اقتصادی خانواده، مخارج ازدواج فرزندان را نیز از سال‌ها پیش در نظر داشته باشند.