روزمان را با #قرآن آغاز کنیم

? ? دشمنان مومنین مکرشان بسیار بسیار بزرگ خواهد بود.

وَ مَکَرُوا مَکْراً کُبَّاراً (22/نوح)
«و نیرنگى بسیار بسیار بزرگ به کار بستند. »
این آیه (با توجه به آیات قبل و بعد) ظاهرا ادامه گلایه‌های حضرت نوح است و به احتمال بیشتر گلایه از سرانی است که مردم، وقتی عصیان نوح را کردند، از آنان پیروی نمودند.

? ? پیامها:

1) «مَکَرُوا مَکْراً کُبَّارا»: دشمنان حق و حقیقت، اهل مکر و خدعه‌هایی هستند که بسیار عظیم است. پس در مقابل نظام هدایت خدا، نباید انتظار داشته باشیم هیچ فریب و مانعی در کار نباشد. اگر فریب در کار نباشد، اقدام کسی که دنبال حقیقت می‌گردد و از آن پیروی می‌کند، ارزش چندانی نخواهد داشت.
2) «مَکْراً کُبَّارا» وقتی پیامبر اولوالعزمی مثل حضرت نوح، مکر دشمنانش را نه بزرگ (کبیر)، و نه خیلی بزرگ (کِبار)، بلکه بسیار بسیار بزرگ (کُبّار) معرفی می‌کند، و خداوند این جمله را به عنوان یک آیه مستقل می‌آورد؛ پس برنامه‌ریزی دشمنان دین برای ممانعت از توجه عموم مردم به دین خیلی جدی است.
در سوره ابراهیم جواب این مکر« کبار» را خداوند می دهد.
[سوره إبراهیم (14): آیه 46]
وَ قَدْ مَکَرُوا مَکْرَهُمْ وَ عِنْدَ اللَّهِ مَکْرُهُمْ وَ إِنْ کانَ مَکْرُهُمْ لِتَزُولَ مِنْهُ الْجِبالُ (46)
به یقین آنان تمام مکر خود را به کار گرفتند، ولى مکر و حیلهى آنها نزد خداست گرچه کوهها از مکرشان از جا کنده شود.
خداوند، هم به نیرنگ آنها آگاه است و بر آن احاطهى کامل دارد و هم کیفر آن همه توطئه را خواهد داد و هم مىتواند مکر آنها را دفع و خنثى کند و یا به خودشان برگرداند.
ستمگران هر چند صاحب قدرت و قوت باشند اما سرانجام مخذول خداوند خواهند شد. «عِنْدَ اللَّهِ مَکْرُهُمْ»